DÖNMEBir hükmün kalmadı gönül dağımda Köroğlu yüreğim dağda vuruldu Yalnızlık yatıyor bak otağımda Eşkıya yüreğim çoktan duruldu Silahı bıraktım teslim olarak Huzura gömüldüm yalnız kalarak. Elbet devran döner affeder zaman Karanlık gecemde yıldızlar kayar Gözümün ferine bulaşan duman Kaybolur bir anda acıya doyar Boşuna gel deme haber salarak Pişmanlık giyinip zorla gülerek. Baharı saklarken kışın elleri Gömülüp kalmışım Kardelen gibi Yakında boy verir yas/ın dilleri Dolanır boynuna ah çilen gibi O zaman dönmeyi çare bularak Ağlama kapımda gözün dolarak. Dönsen de ölüler sabit bakarlar Duymazlar sesleri boşa bağırma Gerçek sevenleri içten yakarlar Sana yasak adım artık çağırma Gördüğün çiçeği daldan çalarak Yakana takmıştın ahlar alarak. Ayvazım DENİZ |
Puanım tam
Yüreğinin sesi daim olsun