YARALI Ceylan
Boynu bükük yaşadı garip bahtını
Coşkulu akamadı yaralı ceylan Aşk denilen kralın zalim tahtını Bir türlü yıkamadı yaralı ceylan Gençliğini harcayıp yuva kurmuştu Mutluluk bekliyorken zaman durmuştu İlk darbeyi sessizce felek vurmuştu Dişini sıkamadı yaralı ceylan Yüreği arasa da bazen sıcağı Yığınla toprak dolmuş ana kucağı Haşmetiyle dursa da baba ocağı Yeniden yakamadı yaralı ceylan Alışmak zor gelmişti eski yaşama İnsanlar hor baktılar giyim kuşama Çorba mı yetişecek sanki paşama Deyip de çıkamadı yaralı ceylan Sonunda isyan etti aşkın ismine Yıllardır bakmamıştı ruhsuz cismine Sandıktan çıkardığı küçük resmine Kahroldu bakamadı yaralı ceylan Selami Tıraşlar 28.09.2015 |
Yıllardır bakmamıştı ruhsuz cismine
Sandıktan çıkardığı küçük resmine
Kahroldu bakamadı yaralı ceylan ...tam puan sayın hocam enfes şaheserinize..susmasın hiç kaleminizi...incinmesin hiç naif yüreğiniz...