pençesindeyim ayrılığın
Kaçış yok senden, ayrılık her sonun başlangıcı
Sıram geldi suskunum…
Ateşe yürümenin vakti, alev alev yanmanın,
Hissettiğim bir sızı deşeleyen yüreğimi
Gözlerim derin bir kederin çerçevesi…
İçime işlenmiş bu acı damarlarımı zorluyor
Kaçışlarım beyhude peşimi bırakmıyor.
Bakışlarımda ki boşluğu kim doldurabilir ki
Kim inanır ayrılığa yenilmediğin?
Boğazımda düğümlenen kelimeler
Anlaşılmaz mırıltılara dönüşüyor
Harflerim kırık dökük…
Azalıyorum tek tek hayatta:
Yüreğim,bir hazan yaşamakta.
Yol göründü bir mülteci olmak varmış
Çıkıp gittiğin sanılır ;
Evet ruhunu bırakıp gidersin
Gözlerin istikbalden uzakta
Gerilere düşer bakışların
Bedenin sürüklenir gölgenin peşinde!
Ayrılık hediyesi olur hayatın
Ve anılar döner sürgünden
Çöreklenir gözlerine…