Çıplak döşekler
Mart,10/08
Çıplak döşekler Germiyor artık Yar… Yaş mı ilerledi? Takıntılar mı geriledi? Döşemeler mi anlamını kaybetti? Kırk beşe yaklaşırken, yar… İpekler… Pullar… Altındaki samanlar… “Samanım işte ben!” dense “Al, istediğince”… Ahh… Bir denebilse… Kaç yürekler kurban olur bu deyişe… Çıplak döşekler sarılıp sarmalanıyor ipeklere Kadife yastıklar döşeniyor, Minder üstlerine… Eee…. Canım, ne diye? Al isen alsındır, kara isen kara… Vardır elbet herkesin bir kısmeti! Mor fistanlara bürünmen neden ki? Yakışmıyorsa mor sana! Döşekler ipek olmuş, Sen Sen olamamışken… Sen olduğunda saman olmuş, ne fark eder? Döşekler ne ki? Bahane!... Gülgün Karaoğlu |
Bu yüzden çok hoşuma gitti.Haz duyarak okudum.
Bu dizeleri yazan ,yazdıran yüreğe selam olsun.
Şiirle kalın.