AKASYA KOKULU YARİM
Yanık teninde kokusu duyulur akasyanın
Gözlerinde hala kırgınlığı ayrılıkların Bekler sokak köşesinde saklanan yarınların Gelir akasya kokuları içinde güller açtıracak yarin Yakaladım sandım aşkın o sırma saçlarından Rüzgâr fütursuzluğuyla geçti yanımdan. Baharın ayak sesi duyulunca esrikleşirim Gelsen de bulur musun, bende kül tutmuş sevda Gözlerim belki bakar eskisi gibi uzaklara Geç de olsa öğrendim, aşkmış sevilen canda Sevmeye alıştım, bendeki acıları da Yaşarım bendeki senle yarınları hâlâ. Yanık teninde buğday kokusu duyulur akşamları Hasret, köşe başında karanlıkları kollar Yolları unutan yarim, düşmüş yürek yaralı Ağacına küsmüş yaprak, günden güne karalı Sevmeye alıştım, doğmayan güneş sabahlarını. Rüzgâr fütursuzluğuyla geçti yanımdan. Yanık teninde kokusu duyulur akasyanın Hep böyle hüzünlüdür sensiz akşamlarım Gün yaşanmayacaksa, neden bu doğmaların Gelir mi akasya kokuları içinde yanık sevdam Yakaladım sandım aşkın o sırma saçlarından Rüzgâr, fütursuzluğuyla geçti, unutuldu yarınlar. M. Ö. / 2007 kahramanmaraş |
Hep böyle hüzünlüdür sensiz akşamlarım
Gün yaşanmayacaksa, neden bu doğmaların
Gelir mi akasya kokuları içinde yanık sevdam
Yakaladım sandım aşkın o sırma saçlarından ŞAİREM NASIL GÖRMEMİŞİM BU GÜZEL DİZELERİ & YAZAN KALEMİNİ SEVGİLER İYİ GECELER