Ülkemin durumuna üzülürken en sevdiğim insan peygamberimiz Hz. Muhammed Mustafa’dan özür dilemek ihtiyacı hissettim.Ülkemde cumhuriyetin kurcusu olan güzel insanın da adı Mustafa. .Cumhuriyeti kuran insan bize en güzel armağanı vermiş.Bin bir emekle bu güne getirilen ülke bu gün birbirini sevmeyen ve birbirinin boğazını sıkan insanlarla dolu..İki Mustafa bizi affetmeyecek biz böyle birbirimizi yedikçe.

Bir ülke düşünün içinde her bir karakterde ,her bir renkte her bir milletten yaşayan insan kümeleri var.Bu ülkede Arap,İtalyan,Kürt,Romen,Boşnak,Arnavut,Rus vs...bir çok milletten insan görebilirsiniz.Bu insanlar bu ülkede barıştan yana olmalı ,neden mi?..Çünkü..hoş görü olmayan yerde nefret vardır zıtlık vardır barışın olmadığı yerde kavga vardır,şiddet vardır,savaş vardır.Bütün bunun sonucunda herkes mutsuzdur.Cinayetler sizi nereye götürür.Okumamak sizi nereye götürür..En kötü şey cahilliktir bu yüzden okumalı araştırmalı,Sevgi ile yola çıkmalıyız. Yaradılanı Yaratıcısından dolayı sevmeliyiz.
Mutsuz olmamak için de çok okumalı ve birbirimizi iyi anlamalı ,kutsal kitabımızda olduğu gibi kardeşçe yaşamalıyız.

Kabe’ye gittiğimde gördüğüm şeylerden biri orada yaşanan kardeşliğin dünya üzerinde yaşanmaması idi.Bu hepsinden acı olan şey... Çünkü biz müslümanlar ilk geldiği zaman bilime ilime verilen önemi çok yazık ki vermiyoruz.Bencil çocuklar yetiştirmek yerine birbirini seven çocuklar yetiştirmeliyiz .Çocuğu sevmeyen çocuğun vücudunda her türlü tasarrufu hak gören insanlarla nereye gideriz.Bütün halinde yaşayan toplumda birbirimizi düşünmek zorundayız.İnşallah bir gün bunu gerçekleştirir ve peygambere hakiki ümmet,atamıza gerçek kardeş yurttaş oluruz.

Düşündüm yine seni Sevgilim
Kelimeler aciz kalır seni anlatmaya
Bulamam en güzel olanları
Yaradılış gayemi bilsem de yine
Olmadı bir tanem olmadı inan
Ben bunu bir türlü beceremedim
Âlemlere rahmettin, sen Muhammed’din
Seni sevdiğimi gözler önüne seremedim

Hayy ve Kayyum olan habibim diyerek yarattı seni şüphesiz
Gönlüme yerleştirdim Habibin aşkını sakince, sessiz sessiz

Düşündüm yine bu gün sevdiğim
Doğumun bir başka güzeldi hani
Yıldızlar yağmıştı bütün bir gece
Amine annemiz mutluydu hani
Kuş gibi hafifti bütün bir gece

Gönüllere layık bir evlattın sen
Mazbut bir ailede dünyaya geldin
O güzel yüzün nurdan bir parça
Âlemlere rahmet olarak gönderildin
Kudretinden sual olmaz Rabbimin
En sevdiği resulü sen idin
Kullarına acıyınca o yücelerden yüce
Rahmetinden damlalarla sevdiğim
Yeryüzüne ışığınla hoş geldin!
Hoş geldin

Şu an ümmetin darmadağınık
Hani en güzel komutan diye andığın
Fatihin yurdu şimdi karma karışık
Çakallar cirit atar oldu
Tilkiler sırada parçalayacak beden aramakta
Hani biz ümmetin idik
Hani kitabımız, dinimiz bayrağımız birdi
Hani biz kardeştik sevdiğim
Yabancı olduk senin getirdiğin mektuplara
Sandık ki sadece ölülere okunur
Sen akıl sahiplerini davet ederken
Biz aklımızı oyunda oynaşta unuttuk
Biz çıkarlarımızla kan-kardeş olduk
Kardeşi kardeşe düşman ederken emperyalistler
Biz kardeş olduğumuzu da unuttuk
Affet bizleri sana layık bir ümmet olamadık
Leş kargalarını kendimize güldürür olduk
İnsan olmanın asaletini sokak aralarında bırakıp
Birbirimizin gözünü çıkaracak duruma düştük
Afet ne olur biz seni sevmeyi beceremedik sevdiğim
Güzel Muhammedim...
Semiray Emre...Herkese hayırlı bayramlar...2015/eylül