Anneme yazdığım bu şiirin hikayesine başlamadan önce anne kimdir onu açıklamak ve annenin yerini kimsenin alamayacağını açıklamak istedim.

Çocukları yemek yerken kendi açlığını unutan kişidir anne mesela,Yine anne insan hayvan ayırt etmeksizin bebek gördüğünde ağlayan, gözleri dolan kişidir anne. Çocuğu 40 yasına bile gelse, ona yine bebekmiş gibi davranan kişidir anne mesela.Yine sabahları üşütmesin diye elinde hırkayla çocuğun peşinde gezen kişiye anne denir mesela yemek yemesi için bin bir şebeklik yapan kişiye anne denir.Anneli öyle ulvi öyle güzel bir meslek ki Rab’bin bize armağanı olan.

Annem ben İzmir’e giderken beni sevseydin gitmezdin demişti.Ben de seninle ilgisi yok anne.Gitmem gerekiyor demiştim.Şimdi hikayesinin başına oturnca yazmak için o günler bir sinema şeridi gibi gözümün önünden geçti ve ben gözlerim dolu dolu yazmaya devam ediyorum.Şu an olsa onu da alır götürürdüm yanımda.Niye o zaman bunu düşünmedim bilmiyorum.Belki babam olduğu içindir.

Ölümüne yakındı ve beni kardeşim aradı abla gel annem her an ölebilir belki bir daha görmeyebilirsin dedi.O gece sanki yüreğime kor düştü.Yakında kaybedeceğimi hissettim.Ama ne kadar yakındı bilmiyordum.Bir an önce yanına gitmek istedim fakat okulda öğrencilerin notları vardı.Temuzun başı gibi gittik yanına ve o son görüşüm oldu.Yanımda son nefesini verdi.Allah rahmet eylesin.

Kalbim sancılı,gönlüm acı içinde,

Sokaklar karanlık bir kör kuyu içinde,

Gece ve yalnızlık

Saatlerin içinde

Göz yaşlarım sağanak yağmurlar gibi

Akıyor anne..
.
Rüzgar ve ben

Birde geceyi yırtan korna sesleri,

Saat olmuş gece yarısı

Gözlerim uzaklarda

Seni arıyor anne...

Yanan ışıklarla olmuşum arkadaş,

Şimdi hangi evde çalıyor

Bir kaval dertli türkümüzü anne...

Anne biliyor musun?

Gurbette sevda çekmeyi ..

Acılar içinde acıya merhem sürmeyi..

Seni sarmak,pamuk saçlarından geçmek isterdim.

Çocukluğumdaki o mutlu anlara anne..

Ağaçları tepesindeki kızın şimdi

Tahta başında.

Veriyor çocuklara

Hayat dersini,

Duyuyor musun uzaklardan sen
,
Okulumdaki teneffüs zilini.

Biliyorum bir bana elveda diyeceksin.

Tutamayacaksın ellerimden bir daha,

Uzaklardan öpüyorum o mübarek elini,

Son kez helal et hakkını anne...2000-İZMİR