Yorgun Evliya 2
Keder yüklü bulutlar
Neticesinde dolmuş oluklar Soluklar sık ve boğulurcasına Birisi sevincime doğru yürüsün ve Beni de bağlasın arkasına Artmadı da artmayacak da Ömrümden geriye hiçbir pay Ne eksik ne fazla,istersen say Kalmadım da kalmayacam da... Can havliyle zıplayacağım yerden göğe Gök,kapılarını açacak hışımla Haliyledir ayrılmış olacağım Hüzün ortaklarım; sonbaharım ve kışımla Dünya yuvarlak fakat gönlüm engebeli Biri gönlüme en nazik şekilde ellemeli Okşamalı..Çünkü yatışmak bilmedi Hüzün; eliyle ona elleyeli Bursa şahiddir; az ve uz gittim Dağından taşından düz gittim Kızdıkça içimdeki ateş ben bittim Arayadur,soradur; ben yittim.. |