Meymene
O dipsiz pişmanlık; azabın doruk noktası
Yaptıklarımdan dolayıdır bunun böyle olması Nasıl solmasın; karşında gördüğün bu adam? Sen de tadınca anlarsın bu acıyı,gör nasıl.. Velhasıl,günden güne erimekteyim buz gibi İlkbaharı yaşayadurun siz,bende mevsim güz gibi Aynada bakar bakar dururum hep kendime de Bendeki yüz,solmuş yapraklara benzeyen yüz gibi Cafi yıllar...Izdırabımı işitmek istiyor Benden ses çıkmıyor ama kalem kin besliyor Kağıt üstündeki bu yolculuğum anlatılmak istiyor Can evim yıkıldı yıkılacak,hainlerin zelzelesinden Ruhum dikenlerden geçmekte; şeytanın vesvesesinden Anla sesimden..Hüznü betimliyorum adeta ben Ufukta aydınlık var sizin için,bende ayrılık Bir bela ki; kerbela..Biz mutlulukla ayrıldık |