Biliyor musun?
Artık, müzik dinlemiyor, şiir yazmıyorum.
Hiç gelmeyecek birisiini beklemiyor.. Uzakta olanı özlemiyorum. Aydınlıktan kaçıp, karanlığa sığınıyor Her zaman ki gibi, göz yaşımı saklıyorum. Beni herkes güçlü biliyor. Olsun! Ben ise, enkaz misali içten içe çöküp Ağlanacak halime, ağız dolusu gülüyorum. Kaybetmekten korkmuyorum, mesela Aptalca aşık olup, körü körüne bağlanmıyorum. Sevemiyorum da.. Galiba! Eskisi kadar yanmıyor canım.. Batsa ne olur ki dünya? Umursamıyorum! Aslında, şöyle de diyebilirim. Hayal kurup, ümit beslemiyor.. Geleceğe bel bağlamıyorum Kimbilir belkide, artık yaşamıyorum! Bu kadar öldükten sonra, nasıl yaşar ki İnsan? Dilruba Emine Genç 21 Eylül 2015 P.tesi 01:10 |
değerli kaleminizden,Özel ve de
güzel bir eser gelmiş.
Bizim payımıza da kutlamak düştü
Gönlün abad olsun.Sağlıcakla kal,
muhabbetle kal ve de hoşça kal