Anlamadım bizzat yaşadım...
Anlamadım Bizzat Yaşadım...
Yıllarca gurbet gurbet dedim ağladım. Asıl gurbet dünyaymış, yeni anladım. Yürekteki yangını aşk sandım. Meğer aşkın hamurundaymış sevgi. Anlamadım bizzat yaşadım... Gençlik bir çiçeklik bir baharmış. Onu da dalından bir koparan varmış. Verilene ömür sandım oysa armış. Nihayet çektiğim, alın yazımmış. Sevene dünya darmış. Kalpsiz, dünyaya kazık çakarmış. Ferhat adı unutulmaz. Şirin’e sevdası, bir mirasmış. Leyla’nın Mecnun’a bakacak yüzü mü kalmış. Dünya buz dağından kalpler ülkesi olmuş. Onu da eritecek bir güneş varmış. Böbürlenme boşuna ey şems! Seni de söndürecek bir Yaratan varmış. Ahmet Ay |