KORİDOR…
Işığı terk ettiğim gecenin bir yarısında irkildim aniden…
Ve ardından iffetsiz kollarına koştum kapı komşum Gomoralı Mukaddes’in Rift şifacıları aşkına; Sırtında alaca bir yaban domuzu postu ile karşıladı beni… Üryandı anadan! Of Mukaddes; Ruhu şad olsun Platon’un, Domuz Postuna sarmalayıp çıplağında uyut beni… Işığı terk ettiğim gecenin bir yarısında irkildim aniden… Aşüfte ve kutsal yıldızlar el ele kayıyorlardı gökyüzü ekseninde Rift şifacıları aşkına; Doğruymuş demek, Gala gecesindeydi çünkü binlerce melek! Büyülenmiş bir halde Trajikomik ve bir o kadar da ritmik hazırız alkışları tutuyordu her biri Cehennem kabaresindeki tek kişilik nü gösterisine İblisin Işığı terk ettiğim gecenin bir yarısında irkildim aniden… Korku ve ümitlerin döngüsel yalan çemberinde Mendilim sende oynuyordu çocuklar Arnavut kaldırımlı sokaklarda Rift şifacıları aşkına; Bakir değildi hiçbiri Ve Muazzam bir görsellikle çakıyordu yağmur yüklü bulutlarda Her birinin günahkar piçliği… (Yıldıray Kızıltan) |