Mezarım eşde git
Silinmez kalem ile yaz gidiş duvarına
Bahtımı karanlığa kara kara yazda git Nefreti mühürlede o gönül sokağına Gittiğin şu meskende mezarımı eşde git Zamana sancı çöksün sancısı beni yaksın Sensiz doğan güneşe gözlerim hep boş baksın Şartlanmışsa keder en zayıf yanımı yıksın Boş odalarda beni sancılara gömde git Tükensinki mecalim tükensin sonsuz sabrım Bedenime kurt dolsun Eyüp olsun bu halım Tuz bas yaralarıma gözün sakınma zalım Dermansız dertler ile devasız gömde git Evelim Aslı olsun Kerem gibi yanayım Yandığım külerimle rüzgâra savrulayım Asi dağlarda dinmez fırtınaya dalayım Felaketler içinde sahipsiz gömde git M.kılıçel |
Kalemin susmasın
.....................................Saygılar