Aylar
Ellerimde başlarken yaprak dökümü
Çöküyor ömrüme toprağın Aralık Kalemimde coşarken pas sökümü Ey hayat yaktın yine ömrümü Ocak’ta Zaferle ikinci el birer sarhoştuk Yazdan kalma bir Ağustos’ta Tekelden ihtiyaçtan mayhoştuk Sararmış kuru Ekim kadarınca Yaşından kuş çiziyor mesela Nisan Peki, ya kuşlar havayı çiziyor mu ki? Çiziyorlarsa da söyle belki anlar insan Söyle çizmesinler gözlerindeki Mavi’yi Taksim’de yüreğin bir Mayıs ağlatır Sözlerin ki yerlere vurur beni Çekip gitmiş Eylül sanki vedadır O vakit hüzünleri toplaya bilene aşkolsun |