-I-

aşkla yazıyorum ve inatla!
savaşa ve vahşete rağmen
aşkla ve inatla!
gözümü kapatmadan hiçbir şeye
ve özümü yitirmeden hiçbir şekilde
sözümü esirgemeden namertten
aşkla yazıyorum ve inatla!


kurşunlar yağarken yağmur niyetine
kanla ıslanan çocukların üzerine
ve analar çekerken yüreğindeki bombaların pimini
gözünü kırpmadan
aşkla yazıyorum ve inatla!


siyaha belenirken gelinlik kızlarımız
ve yitirirken martılar göğünü
ararken yunuslar masmavi denizini
aşkla yazıyorum ve inatla!


biliyorum çünkü
aşkla büyüyen çocuklar kurtaracak bu dünyayı ve insanlığı
aşksız atılan her tohum nefreti doğurur biliyorum
ve bu yüzden yazıyorum inatla ve aşkla!


-II-


azalmak parmak uçlarına kadar
çoğalırken damarlarında kan basıncın
yenilmek kendine
galip gelirken er meydanlarında
dilini ısırmak dişlerinin arasında
bağırasın varken çığlık çığlığa
yutmak, susmak, unutmak
ve sindirmek her şeyi
hazımsızlık çeken bağırsaklarında


yaftası, yontusu ve tortusu sen olmak
sen olmayan yanılsamaların
aynalara bakıp gülümsemek
sırlı tarafında ağlarken diğer suratın
kulaklarını tıkamak politikacılara
ölü sevici çocuk düşmanlarına kör bakmak


haini, hırsızı, soyguncuyu yok saymak
yok satarken villalar, yalılar ve dahi yalakalar
umutsuzluktan umut doğurmak en doğurgan yanınla
kendini kandırmak savaşların biteceğine
ve barışın geleceğine çıkmaz ayın son çarşambasında


bu hayat böyle de biter elbet
sadece şiir olmak istersen
oysa ben şiir gibi ölmek istedim
hepsi bu!
h e p s i b u...