Küften İnsanlıkNe Nazım Hikmetler öldü bu ülkede Ne Nazım Hikmetler doğmadan öldü Ahdımız şiir, ağıdımız şiirdi oysa ki İçemedik ya insanlık şerbetinden Güneşi toprağa gömen aşklar da öldü Karanlık büyüdü büyüdü büyüdü tebessümü çok gördü veyseller bize Bu ülkede ne mevlanalar diri diri öldü Ne de şemsler sürgünlerinden döndü Ekmek bile bölündü, su bile bölündü Küflü insanlık kaldı coğrafyalara Bayat medeniyet akladı analar Kurumuş memelerinde yangın beyazı Babaların sırtlarında nilüfer köklü hançer Katar katar umutlu mutlu yükler de öldü ... . |