Haziran ayının sıcak bir sabahı Doğu Türkistan’daki Türk kardeşlerimizin katledildiğini gazetelerden okudum, katledilen Uygur Türklerinin cesedlerinin fotoğraflarını gördüm ve çok etkilendim, çok duygulandım... Bir anlığına düşündüm ki neden hep Türk Dünyası saldırılara maruz kalır, neden sivil Türkler müslüman oldukları için öldürülür, takip edilir? Anadoluyu düşündüm, Karabağı düşündüm, bu bölgelerde Türklere karşı olan katliamları, soykırımları düşündüm ve anladım ki Türk Birliğine ihtiyaç var... Yoksa ki hep saldırılara maruz kalacağız... çünkü bugün bölünmüşlüğe maruz kalan Türk uluslarının vaktiyle tek kökü vardı...Ve bu kökün de tek adı vardı: Türk!
Bu düşüncelerle şu an Sizlere aktardığım şiirimi yazdım. Belki de buna şiir denilmez, çünkü ben şair değilim.. Büyük şairlerin kıymetli şiirleri yanında buna şiir denilmez tabii... Ama duygularımı poetik olarak dile getirmeye çalıştım...

Ben bir Türk’üm…
Soyadımla, soy kökümle gurur duyup yaşarım…
Mekânım, zamanım varlığım Türk’tür…
Geçmişim, bugünüm, yarınım Türk’tür…
Nuh torunu olan Türk’üm, ecdadımın emaneti bendedir.
Soy kitabım gömülmedi, savlarımda, belleğimde saklıdır…
Törem, örfüm, geleneğim ruh yapımda, iç dünyamda, tendedir
Yüreğimden bir ses kopar: dedelerin bugün bile haklıdır…
Ben bir Türk’üm…
At belinde sefer ettim, at belinde fetihlere katıldım…
Ata yurdu, ana yurdu at belinde elde kılıç korudum…
Adaletin sancağıyla ülkelere, denizlere atıldım…
Vahşet dolu mekânlarda her nüfusa, insanlığa yar oldum…
Ben bir Türk’üm…
Çadır kurdum, oba sürdüm ilden ile, yurt edindim bozkırda…
Irmakların şırıltısı türküm oldu, “ata” dedim bozkurda.
Gökyüzünün kutsallığı tapındığım Tanrı oldu her yerde
Eşe, dosta alkış dedim, sıkıntıda dua ettim bozkurda…
Ben bir Türk’üm
Ecdadımdır Oğuz Kağan, “yurdunuzu yedirtmeyin” söylemiş…
Bozoklara, Üçoklara düzen verip hakim kılmış dünyaya.
Çakalları Türk yurduna kimler sokmuş, hangi soysuz yemlemiş?
Oğuzeli bu zilleti çekecek mi yıl geçirip, gün saya?
Ben bir Türk’üm
Ötükendir ezel yurdum, Bumın Kağan, Bilge Kağan buralıdır…
Gültigin’in nara atıp at üstünde geçtiği yer burasıdır…
Göktürklerin yadigarı Bengütaşlar bu mekanda kuruludur
Günümüzün tarih adlı alanını bu yazıtlar sarasıdır…
Ben bir Türk’üm
Türkistan’a akın edip meskun oldum, seyre daldım doğrudan
Alparslan’ın narasıyla Anadolu fethinde de bulundum…
Anadolu ana yurdum, Azerbaycan bir yürektir bağrımda
Bir bütünüm bu yurtlarla, bu yurtlarla ocak gibi kalandım…
Ben bir Türk’üm
Karahanlı, Selçuklular devlet kurdu kut bulmuş bu toprakta…
Osmanlının azameti boy gösterdi yüzyıllarca bu yerde…
Safeviler öz Türkçemi yazıp koydu resmi olan evrakta…
Şanlı devlet geleneğim çözüm oldu, ilaç oldu her derde…
Ben bir Türk’üm
Yeni çağın düzeninde soy köküme bağlı kalıp yaşarım…
Ne Çinlisi, ne cinlisi yolum üstte diken olup bitemez…
Adaletin terazisi eğilirse sakin durmam, coşarım…
Toprağıma sokulanlar rahat bulmaz, yaşayamaz, geçemez...
Rövşen Alizade.
Temmuz, 2015. İstanbul.