AFET'ÛL CEDİDE
Çiçek pasajı
Dar ve uzun taştan sokak Bardaktan boşalıyordu yağmur Gecenin kör kütüğünde İnce topuk sesi yankılandı kulaklarımda Küçücük bir şemsiyenin altında belirdi Bembeyaz ten Simsiyah elbise Sapsarı saçlar Üst baş sırılsıklam Ah! O endamı yok mu? Ah! O endam Afet’ûl cedide desem az Kirpikleri ok Kaşları keman Gözleri kahve Salınıyor mübarek bir kuğu edasında Gölgesi vuruyordu ıslak kaldırımlara Lambaların ucuz ışığında Kayboluşunu seyrettim İç çekişli bakışlarım arasında Koşmak istedim peşinden Çözüldü dizlerim, boşaldı iliklerim Anladım ki bu yağmur da Ben sadece seyirciydim… Nazım UZUN |