GEÇ KALINAN SEVDAşu koca şehrin delik deşik karnından doğdum o yüzden yarım kaldı ağlamalarım kan doldu burun deliklerime hapşırsam bulaşırım diye korktum içte bir gizli savaş kendimle mücadelem yendikçe hüznün gölgesi çöreklenir gözlerime aldanma sakın gülücük saçan izlerime. benimkisi öylesine bir mutluluğu soğuk kış gecesinde ısıtma çabası ben örttükçe kalın battaniye duruşumla o açıyor bir yerlerini uyku arasında korku dolu kabuslar üşüşüyor düşlerime saklambaç oynayan ben değilim çoktan evimin dik yokuşunu tutmuşum ebe diyen ellerin nemli dokunuşu sırtımda kes at diyor şeytan işe yaramaz solunu. harami sevdaların talan ettiği gül bahçesi değildi elbet her insan gibi yabani doğrularım olmuştu hor görülen hak ettiğin gümüş tepside sunulmuyor insana nerde çıkmaz bir sokak orada mutluluğun adresi geri dönüşsüz çıkılan bu yol kulaklarda ölüm marşı. kör bir kuyunun başında Yusuf’a sesleniyorum çoktan sevda tacirleri götürmüş. Ayvazım DENİZ |
Kutlarım
Yüreğinin sesi daim olsun