NASIL ANLATSAM SİZENe anlatsam bilmem ki nasıl söylesem size Geçmişin gölgesine artık basar olmuşum Kötülük karşısında gelmişim şimdi dize Her insana şüpheyle güvensizlik dolmuşum Susarak da konuşur dilin ağırdır tadı Belki çözümler bunu yürekte ki şu kadı. Bir yürek kaç yerinden kırılır bilemedim Kaç af yakışır şimdi katillerin şanına Ben düşmanıma bile ağır yük dilemedim Ama kalsın istemem yapılanlar yanına İnsanlar dönme dolap binmeye alışmışlar Dürüstlüğü hor görüp yalana çalışmışlar. Kuru bil dal düşünün gelen geçen basıyor Kırıldıkça ’’çıt’’ diye bir ses gelir uzaktan Kimisi boş lafları dallarına asıyor Nasibini alıyor suçsuz yürek tuzaktan Neyi nasıl söylerim güveni geçtim çoktan Anlatmak değiştirmez olanları açıktan. Kimi geçim derdinde eve ekmek taşıyor Kimi aşmış kendini yalanlar öğütüyor Bakıyorsun yetimin ellerine basıyor Haram çocuk doğurmuş bir onu büyütüyor Ben şimdi kalbe reva görülen cezadayım Ya doğrunun yanında ya aynı hizadayım. Kim ağlarsa ağlasın kıyamam gözyaşına Dost düşman ayırt etmem uzatırım elimi Uçurumun başında bırakmam tek başına İçinizden demeyin akıllı mı deli mi? Hayat okul değilmiş çok geç anladım bunu. Kendinize saklayın acıma duygusunu. Ayvazım DENİZ |
Kutlarım
Yüreğinin sesi daim olsun dilerim