Canımı acıta acıta şiirler söküldü gönlümdenıhlamur koku sonbahar dumanı üstünde yalnızlığımı hatırlatır içine şeker niyetine katılmış bir tutam sevgi buğulu camdan baktığım sokaktaki yalnız o kadın kim yüreği ellerinde ellerinde yalnızlığı telaşlı adımları nefes nefese kalan soluğu içine kaçan binlerce kuş çırpınmakta güm güm ve binlerce umut yüreğini hallaç pamuğu gibi dövmekte mülteci kadınların yaralı yüreklerinde kış sevdası bahar açmakta yağmurun son damlasında asılı kalan hayaller suskun ve bir bardak ıhlamur sıcaklığında hüzün bu akşam bizim şarkımızı fısıldıyor ıhlamur kokulu yağmurlar terine sinen sevda iksiri oluyor dudaklarımda mutluluğun anahtarı pas tutuyor kırk kilitli yalnızlığa hükümlü ve bir bardak ıhlamur sıcaklığında hüzün ve yine yalnızlığın dibine düştü o kadın kimliği avuçlarında kül izi bırakarak şehrin melekleri açıyor iki yana kanatlarını umutların yok oluşunun yanan küllerinde bir tutam ıhlamur kara kefen giyen ölüm melekleri yalnızlığın üstünü örtmekte o an Mahmudiye Düzkaya |
bu akşam bizim şarkımızı fısıldıyor ıhlamur kokulu yağmurlar
terine sinen sevda iksiri oluyor dudaklarımda
mutluluğun anahtarı pas tutuyor
kırk kilitli yalnızlığa hükümlü
ve bir bardak ıhlamur sıcaklığında hüzün ..
:(( Eylül ve hüzün geceler daha mı çok duygusal yapıyor? şair yürekleri çok çok güzel duygulu dizelere tebrik ediyorum sevgili şairem başarıların daim olsun sevgiyle kal.