Şahit
Ne zamandır yolda bıraktığım aklım
Hudutsuz kalbimin yanında El pençe divan durmakta. ... Yine Novalis ziyaretime gelmiş Dünya hayal hayal gerçek der dururken Nefesin tıkanmışsa, Söz söyleme diyen Bir ben daha belirmiş koltukta. Pek kalabalığız bu gece yine Hal ile kelam küsmüş gibi Sırt sırta. Gözlerimi gül masallarına dikmişim Uçucu değil , ebedi bir koku yayılmış. Bu gerçeklik Bu yaşamak. Ah sevgilim Taşıdığım , Şahit makamında bir kalp ... |