Yağmura Meydan Okuyan Kadın
Esrarlı bir sonbahar gök yerde geziniyor
Zorba yıldırımlarla mor hayaller iniyor Acıyor avuçlarım hayalini kavrarken Hep derbeder haldeyim havsalamda sen varken Islaklığa yağmura meydan okuyan kadın Söylemem hiç kimseye ruhumda mıhlı adın Sıtma nöbeti midir hayalini titreten? Nasıl nefret edilir, nasıl sevilirsin sen? Varlığın sırrı saklı, bir muamma ruh beden Öyle bir kördüğüm ki ne sen suçlu ne de ben. Yanında yapyalnızım, senleyim yokluğunda Birliğine ram olup kayboldum çokluğunda Seni masumluğunla bin bir sedeften seçtim Gördüm vahşi inciyi ürperdim serden geçtim Yok, ruhumda elbise nefti geceden başka Böylesi yalınlıkla bağlanmıştım ben aşka Hükmediyor nefesin köpükten bulutlara Söyle madem toplansın dağılan umutlara Yıllar sonra görürsün kalkar aradan perde Asıl onu bul şair, hakiki sevda nerde? 30.08.2015 Altındağ |
Kutlarım
Yüreğinin sesi daim olsun