Bir AdBen kuşlara takılıp giden bir gökyüzüyüm, Böyle buyurmuştu lügat; Maviliği anbean solmuş, Her gün yeniden doğmuş, Sıfır yaşında, Aklım bir kurşun vakti fırlıyor; Alıyor soluğunu sokakta. Geliyor hatrıma kırılmış bir kanat, Şimdi zaman ne ay ne gün ne saat, Hüzünü mıhlanmışlar yüzüme, Canım ki nişanıdır ölümün, Yaşamak için kalmış sadece bugün, Bir ses ki kulağımda, Ezânla karışık, kaderle bulanık, Oğlum, adın: ölüm, adın: ölüm! |