8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1254
Okunma
Bir maviyle başladı herşey...
Işıkların gökten süzülmesi gibi aktın içime.
Yavaş yavaş ama emin bir şekilde,
Sen sızdıkça içime, ben vazgeçtim kendimden.
Engeller ise çıktı birer birer,
Tıpkı onları yaratan insanlar gibi,
Ve her engel gibi bir bıçak izi bıraktılar kalbimize.
Sen, ben, o ve onlar...
Her biri bin kere soktu hançerini bir sana ,bir bana.
Her biri bin kere denedi,olmayan ayrılığa.
Her seferinde de kaldık bir sen bir ben...
Gün geldi yanımda, gün geldi yanında,
Ama asla ne senden uzakta,ne benden uzakta.
Her rengin kendine özgüsü gibi sende kendine özgüydün,
Sende bir maviydin...
Herşey bir maviyle başladı...
Zehrin damarlarda akması gibi saçıldın ruhuma...
Cevap Yaz