Hüzne Gebe
Karanlık çöker her gece; şehrin üzerine
Bazen bitmek bilmez bu uzun geceler Sessizliği bu gecenin,bir şeyler heceler Fısıldayışlarını kasvetin,üzerime Üzgünüm de..Yarım yamalak bir tebessümle Gittiği yere kadar,gitmeyişiyse benim kararım Bir gün bir gecede karardım.. Şu saatten sonra meşguliyetim tefekkürle Tekerrürle hatırlatır kendini acı Unut gitsin bile denmiyor... Umutlarım yarınlara kiracı Kurusun artık şeytanın kir ağacı Kolumu kaptırmadan önce çektim elimi Büyükçe bir paydır nankörlüğün dilimi Konuşmak elzem iken susmak sersemiyim Fütursuzca bakan gözlerin hapsindeyken Söyler misin sence serbest miyim? Serkeş miyim? Hayır,yeterince sadıkken Söyleyemezsin bunu bana,ağlarken yüreğim Bileyim; nedir ne değildir,giden bildirir Varır,görür ve çağırır..Gideyim,göreyim.. Öleyim,böylece böleyim hayatımın akışını Halihazırdayken; toprağı kazacak küreğim Ki çevirmiyor hiç benden bakışını Nakışı mıdır dertler; bu hayatın? Sarp yokuşudur hainlik; sebatın Beraatım..bekler dururum onu selim bir kalp ile Beyaz saftır,hatalarım kirli; temizleyemez kar bile Gel dile; ki şimdi bağırmak vaktidir Bak nedir; suratına baktığında gördüğün suretin Bir zamanlar bir şey değildin sonra zuğur ettin Sen nesin? Kaçamazken uykudan bile Ölümden nasıl kaçabileceksin? Boğucudur illetim Anlatmak için yeterli bir betim Görüyor musun yine attı benzim betim Öldü mutluluk,gülüşüm artık yetim Karanlık çöker her gece; şehrin üzerine Bazen bitmek bilmez bu uzun geceler Sessizliği bu gecenin,bir şeyler heceler Fısıldayışlarını kasvetin,üzerime |