Sen Hiç
Sen hiç eve gidiyorum, yine diye üzüldün mü
Sen hiç anahtarla kapı açıp anılara daldın mı Anıların iyilerini unutup kötülerini andın mı Sen hiç aç olduğun halde yemek yemeden uyudun mu Yada ağlayarak tek kendine sofra kurdun Tek tabak tek bardak tek çatal kaşık koydun mu Bir lokma bile alamadan kaldırdın mı Sen hiç tek sandalyeli balkonda, Tek bardağa çay doldurdun mu Kalabalıktan yalnızlığa nasıl düştüğünü düşünüp, Göz yaşlarınla balkon yıkadın mı Sen hiç karşı balkonda çoluk cocuğuyla Yemek yiyen aileye gıpta ile baktın mı Güneşli havayı karanlık bulup lamba yaktın mı Sen hiç koca evde yalnız yatıp yalnız kalktın Zamansız çalan zile yerinden kalkamadan dinledin mi Kendi gölgenden korkup saatlerce ağladın mı Sen hiç, sen hiç kendini yerden çıkma mantar, Yada köprü altı çocuğu gibi hissettin mi Kış gününde bir insan görürüm diye balkonda Sabahladın, sabahın ilk ışıklarıyla Sokağa fırlayıp yalnızlıktan kaçtın mı En kalabalık yerde bile kendini yalnız hissettin mi Çift uçan kuşu kıskanıp, kanatlarını yolmak istedin mi Sen hiç gülen birine düşman oldun mu Gülerken dövülmüş gibi ağladın,ağlarken deli gibi güldün mü Cevapların evetse beni anlar, hayırsa anlayamazsın.anlayamazsın. |
Değerli kaleminizden güzel
bir eser okuduk.
Kutluyoruz ve alkışlıyoruz.
Gönlüne,ömrüne bereket.
Allaha emanet olasın,sağlıcakla
kalasın.