Kirpiğinden düşene kadar seninleyim
bu akşam bana uğradın sakladığın dünlerim ile
yüreğime bir öpücük kondurdun sobeledim seni artık kaçamazsın zaman amberin zamanı zaman kül olma zamanı goncanın üzerine düşen çiğ damlası kadar berrak yüreğin ile gel sana çiçek kız masalını.... gönlümün yapraklarına yazayım istersen robinson kruzo olalım ve tüm düşlerde gezelim yada tüm gemileri yak alabora olan düşlere inat ve midasın kulağına fısılda mitolojik tüm vedaları olaki senede bir gün açan gülün efsanesi oluruz dün okuduğum bir şiirde çizdiğin resim kadar gerçek olan bizdik sakladığın tüm gerçekleri pazıllara bölmüşsün gözümdem kaçtığını sanma kirpiğinden düşene kadar seninleyim hüzün çiçeğim türkü sözlüm goncam tütün sarısı sararan parmak uçlarımda kül kalan zaman sana benziyor bu gece unutulanların yüreğine yağacım kirpiğimde tütün kokan türküler ile uçuşan eteklerimi senziliğin rüzgarında savurcağım tekrar tekrar çocuklaşacağım ve sen çatlayan nar olacaksın ömrüme tane tane saçılacaksın tekrar tekrar geleceksin bu şiirime yine yine kendini göreceksin yine beni sezecaksin kirpiğinden düşene kadar ben her şiirimde seninleyim |
Tek yapabileceğimiz geçmişle barışmak. "