GAZEL - VITeessürlerimle ben, ayrılırken il/imden; Canlandı hatıralar, dönerken hayalimden... O, bitap duvarlardan dökülürken çelenler; Annemi gördüm camda, yıkıldım melalimden! İsyan etti hep birden, en eski çocukluğum; İnkârı mümkün değil, belliydi ahvalimden... Ne güllerinde nefes, ne bülbüllerde ses var; Tükendi kelimeler, harf çıkmadı dilimden... Viraneye dönerken yıkılan hayallerim; Utandım, gezdirirken evladı ayalimden... Silinir hatıralar, hafızamdan gün be gün; İnsanlık aczi yeti, bir şey gelmez elimden... Antalya-2015/08 TDK: Melal: üzüntü, hüzün, can sıkıntısı… Çelen: kâgir yapılarda ev ya da duvar saçağı… Halil Şakir Taşçıoğlu |