karanlığın içinden bir çıkabilsem
dikenli dikensiz gülleri dersem
sana bir gül bir ömür versem kalbimi ömrümü önüne sersem karanlığın içinden bir çıkabilsem ellerimi sevda ile aşk ile tutsan kara geceme güneş gibi doğsan yalnız kalbimi aşkın ile sarsan karanlığın içinden bir çıkabilsem ölüyorum yar sana olan sevgimden sarılsan bana koynumda yatsan şiir oldun düşmüyorsun dilimden karanlığın içinden bir çıkabilsem karanlık odama bir ışık olsan sarılsan bana koynumda yatsan kendimi bulamadım sen yoksan karanlığın içinden bir çıkabilsem yazan .cemal TURAN. 21.08 2015 |
Yüreğine kalemine sağlık
..............................Saygılar selamlar