geceden gömlek biçtim kendime
ay topladım gök yüzünden
yıldızları tuttum ben senin için
yakamoz gözlerine vuruldum

karanlıklar içinde bu gece
ay yatağımız olsun ve sen
yakamoz dolsun yatağımıza
gül gibi koksun bedenimiz

ömür sığdır bir geceye
zaman dursun sen dur
bitap düş sen de sabaha
kışlar bahar olur koynumda

al beni gezdir gizli mahreminde
dirhem dirhem yol alırken içinde
nefesime yetiş tut ellerimden
dökülürken şelalelerin içine

öp beni sarıl sarmala
titrerken bedenimiz içi içe
yılların acısını çıkartırcasına
kitlen kalsın biraz içinde

başın döner olur bir an
bitmesini istemezsin o an
sırtı koyun yatarken sen
sarsılırken narin bedenin

sararan bir yaprak gibi
savruluyorum senden
başı dik ama gururlu
sütü alınmış aslan gibi

atıyorsun beni kenara senden
sönünce yanan gecenin ateşi
ne bendeki çelikten eser kalır!
mutluluk oyunu bitince gece.


cemal TURAN