EY YAR
Sevgin;
Bir tohum tanesi gibi Düştü yüreğime ey yar. Sevinç gözyaşlarımı akıttım üzerine Tutunup kök salsın diye. Kabuğunu kırıp küçük bir filiz gibi tutundu yüreğime. Sonra bir fidan oldu sevgin ey yar. Dal budak saldı yüreğimde. Bir dalında sevgi vardı hissettikçe beni gülümseten. Bir dalında hüzün vardı ya istediklerini veremezsem diye beni de hüzünlendiren. Bir dalında umut vardı ey yar her şeye umutla bakmamı sağlayan. Gün geçtikçe büyüdü sevgin Koca bir çınar oldu ey yar. Gün oldu dinlettiği melodinin büyüsüne kapıldım. Gün oldu gölgesinde barındım Herkes gıpta ile bakıyordu ulu çınara. kıskananlar da yok değildi ulu çınarı ey yar. Bir yaprak düşecek olsa koca çınardan Duymayan kalmayacak sanki yedi düvelde. Oysa bilmiyorlar ki her yaprağın düştüğü yerden yeni filizler çıkar. Birkan ONAT |