Ateş ve kül
Ben kendimi ateş sanırdım
öyle bir yandım ki aşk için aşktan geçtim kül kaldım küllerimi kim savuracak şimdi Söz bitti dilim lal oldu ben bittim öykümü kim yazacak şimdi meçhule vurulmuş gibiyim adresimi kim bulacak şimdi Ben kendimi ateş sanırdım öyle bir yandım ki hak için yüreğim yandı kül kaldım küllerimi kim savuracak şimdi Gözüme yaş düştü özüme ateş yüreğim doruklarda yandı solgun yapraklar gibiyim avucum öylece ıslak kaldı Ben kendimi ateş sanırdım öyle bir yandım ki yar için kendimden geçtim kül kaldım küllerimi kim savuracak şimdi Gözümün ırmakları kurudu aşkın ürpertisi var yüreğimde göz hapsinde ay gülümsüyor bana gönlümün kıblesi hak için aşka vardı |