0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1131
Okunma
Ben başkasının yazdığı
Başkalaşmış bir kitabın satırlarında bulmadım seni
Gece gündüz demeden, ayrılığı kapının önüne bırakıp
Soğuk yalnızlığımla sevdim seni
Satırlarıma kokunu Sürüp, her cümlede içime çektim!
Her okuyuşumda sen olup, sana geldim
Her gelişimde şehrine, unutmuşluğun karşıladı beni
Ve yokluğunun habercisi yalnızlığın
Yol boyunca beni sana getiren satırlara isyan etsemde
Anlıyordum ; başka satırlarda meşguldü yüreğin
Bir cümleyi boşver, bana susacak yüzün bile yoktu!
Anlıyordum!
Ömrüm benim!
Oysa ben alışmıştım gözlerinde boğulmaya!
Ya şimdi yüreğini açtığın başka satırlar?
Pes edip bırakmaz mı ellerini?
Yarıda bırakmaz mı ölünesi gözlerini?
5.0
100% (4)