İmrenmekle YetinirizBilmem ki... Ne oldu bizlere Şair ve ozanları dinleriz Derviş ve veli insanlara imreniriz İçinde kaybolduğumuz deryalarda duruluruz Düşünmek, tahayyületmek, hayatın kendisiyle yüzleşmek deriz Her ibrette, bela veacıda, yüreğimizde hissettiğimiz olaylarda kederleniriz Artık ölüme bile bir yabancı gibiyiz, morglarda dünyamızdan geçmeden seyrederiz Her ne kadar vah, tühde sekte, yinede başka bir hesabın derdinde dünyaya meylederiz Divanenin, mecnunun, dervişin, arifin ruhi yüceliğine ve kalbi ülfeti ne imrenmekle yetiniriz Mustafa Cilasun |