Gülüm...yaşamak nedir ki yokluğun varsa ölümle eş değer sanki bir ceza... tatmayan bilemez her anım cefa yontsam da acıyı yine yok fayda... gelenler gidiyor ben ise her gün kim ne derse desin ben derim sürgün... yürekten yüreğe bitmeyen yolda nasıl sonu gelsin gurbetim sıla... dağlar okyanuslar vermiyor fırsat gönül de oluşmuş ne çare kanat... çekilirmiş başa gelenler gülüm yine de istemem gelsin şu ölüm... sensizliğin bile umuttan öte hissin en güzeli olsa da çile... (Berlin,21.08.2015) Talat Özgen |