Ölüm ne çare...kalp hapis olsa da umut ne çare bahtın bir oyunu zamansız yare... karalar bağlamış var iken gülmek ben nerden bileyim suç imiş sevmek... sanki elimde de yüreğin emri nasıl diyeyim dur gözleri mavi... esir olmuş gönül geçmiyor sözü hasretle yanıyor sönmüyor közü... kim istemez doğsun ufukta güneş olması mucize kaderim kalleş... sevilmeyen kulum demek ki öyle yine de severim ölüm ne çare... (Berlin,20.08.2015) Talat Özgen |