ALIŞAMADIM YOKLUĞUNA.....
Birde,boğazımda düğüm ,düğüm olmasan keşke.....
Ne zaman ki sen gelirsin aklıma Korkuyla sinmiş bir serçe olur yüreğim Yani, alışamadım yokluğuna Sol yanımdaki huzursuz bekleyişler Ruhuma tüneyen hüzün,öyle mahzunki Onulmaz bir sancıya b/anar beni.... Sevdanın yorgun haylaz koynunda beklerken seni Düşüyor suskunluğum uzak mavilere Sancılı mısralarımla aşkı dinliyorum Doğacak sensizliğimde, Yokluğun kalıyor geceden geriye.... Baksan yüzüme birkez, Utanır yüreğimdeki yediverenler Sırrına eremediğim sensizliğin sancıları Tüketir sevinçlerimi ince,ince Ezilir düşlerim savruk ayıplar da Baş ucuma, yüz yıllık sessizlikle sığınırken İçimde, ukdesi kalır özlemlerinin..... Bırakma ellerimi, aklımın yarısı Sensiz akan hayat, g/izlenirken yüzümdeki gülüşe Berduş gecelerde, yetimlikler kaplar içimi Nicedir,göze alamıyorum yokluğunu Saklıyorum yüreğimin iklimlerine İdamlık olan alabora hayallerimi Esrarlı acıların gölgesinde tutunurken sana Hasretin,divana duruyor avaz avaz Yitirilmiş ne varsa arda kalan Sussun diyorum en iyisi mahşere kadar.... Bilesin ki, Hasretinin bende kalanı,imkansız uçurumdur Uzak ihtimaller kadar uzak olan varlığını Anlatamıyorsam yüreğine Savur gitsin rüzgara geriye kalanları Ve artık gelmesende, Susmalara az kala çile dokur Uğurlanmış yağmurlarda,meczup hatıralarım..... Yaban bir şehirde,özleminde olmasa Yaşanmazdı, çekilmezdi bu hayat sevgili...... peri feride ÖZBİLGE 19.08.2015 |