Yer Hüzün Gök Hüzün
Yer hüzün gök hüzün mavi tükendi
Engin okyanuslar göl oldu artık Ufkumuza siyah perdeler indi Yemyeşil ovalar çöl oldu artık Sevgiler tükendi vermiyor bir haz Dilimde dualar bildik o niyaz Gülde şevk kalmadı ne eda ne naz Şakıyan bülbüller lal oldu artık Neş’eden eser yok yüzler gülmüyor Acılar katlandı dinmek bilmiyor Kimsenin yaşını kimse silmiyor Kadim dostlar şimdi el oldu artık Sanma önümüzde uzun bir yol var Bak uçup gidiyor durmadan yıllar Sevgide dostlukta kılalım karar Bağrımdaki ateş kül oldu artık |