KORKARIMKuşkularında değil,bakışlarında yaşarım. Küçük yüzümle, O beyaz,mavi bulutlar kadar çok ağlarım. Bakma sen,üzülme!.. Ülkemin adı,’sevda’ydı benim. Uzaktır baya, oradan gelirim. Dokunduğum her yer yanar, O yüzden ya,kilitlidir ellerim. Acı adımsa,hüznü soyadım ilan ettim ben, Ne zaman gülse yüzüm,kaçarım kendimden, Karanlıklarda kaybolmaya giderim! Kim tuttuysa beni,düşerim onun ellerinden... Ve en çok büyük aşklardan korkarım! Sevmişim,sevmemişim, Ölmüşüm,ölmemişim, Ne farkeder? Korku ölüm/se;ben kimim?... Issız hücrelerimde kan, İlla ki kendi içine kadar. Benim dünyamda aşk, Yalnız düştüğü yeri yakar!... Anlattım işte sana! Anlamaya gücün varsa! Anla... |