İnsalığı oluşturan tüm temeller kökünden sarsılırken,
ölürken yavaş yavaş;
ne güzel anlatmışsınız içimizde ki serzenişleri,
17 ağustos ah o viran gün.!
ve şuan yaşadıklarımız.


Unutmamak ve unutturmamak mühim..

Tebriklerimle
Saygılar..

Cenab-ı Rabb-el alemin öyle bir acıyı ve de afatı bu millete bir daha
yaşatmasın...benim akrabalarımdan da sekiz kişilik bir aile yok olmuştu o depremde.
unutulacak gibi değildi, unutmayan duyarlı asil gönlünüzü gönülden kutluyorum.
güzel bir anlatımdı ve gününde çok anlamlı duruyordu...tebrikler ve saygımla.

Şaiirem acının tarifi zordur.Siz bu duyguyu tarif etmişsiniz.Çünkü yaşamışsınız.Hepimiz yaşadık ama sizin gibi içinde yaşamadık .Allah bir daha böyle acılar ve ana kuzularının acısını yaşatmasın.Bende sizin dediğiniz gibi iyi insan olup,birbirimize sarılalım diyorum.Çok geç olmadan.Bizden sonra devralacak,çocuklarımız için,çocukları için,(insanlık için) güzel bir ülke ,güzel bir dünya diliyorum ama, zor... Çomaklarını Ülkemin içinde çekmiyorlar ki,karıştırıp duruyorlar.Bizi bize vurduruyorlar.Son olarak, ülkemiz deprem kuşağının etkisi altında,bunun bilincinde olup,gereken tüm önlemlerin alınmasını diliyorum.Kınalı kuzular nurlar içerisinde yatsınlar diyorum.Analar ağlamasın,yürekler dağlanmasın diye yaradandan ,dualarımızın kabulünü diliyorum ve size selam ve sevgilerimi gönderiyorum.












HANDAN UÇAK TUNCA tarafından 8/17/2015 1:23:52 PM zamanında düzenlenmiştir.