Canım Benim, Canım Babamaglayabiliyorum artık babam yaşantımda büyük şeyler var olmadığından degil aglamalarım birinin ölürse babası yetim kalmışsa yavrusu içime kor düşer sen gelirsin aklıma babasızlıga aglarım canım babam sen gelirsin aklıma özlem duyar ağlarım şimdi kimse anlamaz ki bilemezler ki duymazlar ki görmezler ki ben içime aglarım saklarım gözyaşlarımı her zaman oldugu gibi bir şey yok der geçerim özlerim çocukluğumu durgun saflığımı duru masumluğumu büyümek güzel bir şey degilmiş derim büyüdükçe insan daha çok kırılıyor anne ve babanın azarlamasına benzemiyor azarlanışlar imdadıma yetişir devrededir çocuklugumdan miras kalan masum gözyaşlarım tek onlar kaldı bende temelli tek onlar kaldı tertemiz ve hala çok şükür bendeler beni bırakıp bir yere gitmediler yaşamış olduğum onca aldanışa rağmen dünyanın cok kirlenmesine rağmen kirlenmedi masum çocuksu gözyaşlarım hala ak hala duru hala berrak ben özledim diyorum çocukluğumu ağladığımda baba diyerek agladıgımı şimdi kime ağlayayım sen yoksun ki canım babam çocukken yoktu belki hiç birşeyim ama kocaman bir sevgi dünyasındaymışım şimdi büyüdüm evet ama sen yoksun ya anlamsız artık herşey çocukluğumdaki senli mutlulugum eksik büyüdükçe herşey bırakıp gidiyor sen de gittin işte biraktın beni kimim var beni anlayan kime sarılıp ağlıyayım şimdi sadece gözyaşlarıma sarılabiliyorum bir tek onlar anlıyor hicranımı bir tek onlar biliyor sırlarımı gözlerim ve ben biz hep ağlıyoruz yüreğim hep çocuk kalsa ne olur kimse bilmiyor ki bunu yine ağlıyorum işte iki gözüm iki çeşme sen unutulmuyorsun ki çocukluğum gibi seni ve çocuklugumu unutamıyorum aklıma geldikçe hep ağlıyorum çocukluğumu çok özlüyorum çünkü orda sen varsın hep yanımızdasın babam cok erkendi gidişin bizi terk edişin tam oniki sene oldu mekanın cennet olsun benim canım canım babam |