labirent gibi yüreğin
girdiğim her yol çıkmazlarda
başımda esen kavak yellerinin yaprakları
omuzumda saçlarımla kavgalı
her teli elinin nasırlı izini taşıyor
rüzgarlar
ah o rüzgarlar kokunu nasılda burnuma dolduruyor
lütfen söyle esmesinler artık senden bana.



keyifsiz bir geceden kalmayım
her yanımda yalnızlığın kırık dökük saçmalıkları
yüzüme hasretin soğukluğu asılmış
yıkadıkça bulaşıyor
aşkınla yıkanan ellerimi yüzümde dolaştırıyorum
lütfen kir kalmasın eskilerden
ürkek bir tavşan gibi
sensizliğin gözleri üzerimde
her hareketim batıyor biliyorum
kımıldamadan seni düşlüyorum
aniden yok olacaksın gibi
uyu diyorum
uyu dizlerimde
hayalini uyutmaya da razıyım.


dağlarda vur emri
sırtımda soğuk ürpertiler
seni sana emanet ediyorum desem de
bana emanet kalbin tütüyor sol yanımda
kızıldereliler gibi selam yollanır mı üstüne kapansam.


lütfen
son bir kez öpme beni
öylesine doğsun yine güneş
ve öylesine batsın batacağı kadar
ben gecelerin nöbetindeyim nasılsa
yarasalar öper dudağımdan
onlar değil mi senin yerine asılı kalan gözlerime
öylesine soğuk
öylesine korkak.


şişş kıpraşma
zor uyuttum ayrılığı
zamansız uyanınca huysuzlanıyor biliyorsun
yine zulüm edecekler bana
ee ee eee
pişş pişş pişş.




Ayvazım DENİZ