Şimdi baktığım da saat on ikisi gecenin
Seni arayıp iyi geceler demek vardı
Sana şarkılar yazıp sabahçı kahvesinde
Seni görmek için sabırsızca beklemek vardı

Sabah gözümü araladığımda ki ilk işim
Kendimden daha önce seni düşünmek vardı
Ve yastığımın başucunda sen yoksun diye
Kimsesiz çocuk gibi üzülmek vardı

Yapayalnız, sokaklarda yürürken bu sabah
‘’canım günaydın’’ mesajınla sevinmek vardı
Haykırarak boş sokaklarda delirir gibi
Herkese seni sevdiğimi söylemek vardı

Konuşmazdım o anda dilim tutulur sanki
Yüzünü seyredip sesini dinlemek vardı
Sen yanımdayken dünyayı bir kenara atıp
Kapkara gözlerine gömülmek vardı

Yaşadığımız anıları unutmayıp
Bu aşkı kalbimde en derine gömmek vardı
Seni başka ellerde görmeye dayanamayıp
Bütün şehri yakıp yıkarak terk etmek vardı

Mevsimlerden yaz olsa aylardan haziran
Yinede üşüyerek sana sarılmak vardı
Ne bir armağan isterim ne bir çiçek
Bulunduğum yeri senle süslemek vardı

Seni soranlara birazdan gelecek deyip
Gittiğin bütün herkesten gizlemek vardı
Kimseyi istemezdim o an yanımda olsan
Pasta mumlarını seninle üflemek vardı

Bu akşam sorulduğunda en büyük dileğim
Bir kez senin bana geldiğini görmek vardı
Ah bilsen bugün benim doğum günüm sevgilim
Sabaha kollarına sarılıp ölmek vardı