GECEŞiirin hikayesini görmek için tıklayın İnsan gece uyur sanılır. Sanmam aşıksın sen arkadaş, kahvaltını gece yapıp, gurup vakti bir sigara yakıp, bir bozlak sesiyle ürperip de şiirine bir kalem arıyorsan sen aşıksın arkadaş...
Bazen sadece gecenin sabaha olan aşkını anlatmak istersin;
saat gecenin bir’i yine aklımda yar var kalemim elimde sana yazıyorum ey yar dışarıda gök gönlümde senin gürültün var kirpiklerin yağmura meydan okuyor mu ey yar bazen sadece sana esir bir mahkum olmak isterdim koğuşta yanımda dışarıda el ele himayen altında bile bile müebbetle cezalandırılıp ölmek isterdim saatler sen geçe ölümü ezer misin ey yar bazende düşünürdüm unutmak mı gerek diye ömrüme zamanda saysan ölür yine de beklerim ey yar ağlasa sabah, yakınsa, yalvarsa geceye gündüzü bırakıp gecem olur musun ey yar ey yar, ey yarim, ey güneş bakışlım bir tek saç teliyle güneşe meydan okuyan kadın unutamam, unutamadım, bırakamam seni prangalara boyun eğmem celladım olmaz isen ey yar gece mi sustu yoksa suskunluk mu sardı geceyi? suskunluk ise ahmet misali yakarım geceleri sen bir sultan, ben bir divane senin yolunda birden fazlaysa aşk oda Sâhirin kalemi |