HİKMET
Kader belasını üzerime saldı
Dedim yaratanın selamıdır bu Aşık gönüle bin türlü hal saldı Dedim hakkın selamıdır bu Yıllar gelip gidiyor mahşere yakınım Şu koskoca kainatta kap karayım Mazlumun gönlünde bin bir belayım Düşündüm hakkın kelamıdır bu Ya rab! mazlumun aşı olayım sılaya bin bir türlü meşk olayım gerekirse nar-ı cahimde yanayım dedim ki hakkın selamıdır bu Bismillah deyip hikmet söyleyip şu koca kainatta var oldum ben işte onca günler de sevap, günah işleyip gözlerimi hududa diktim ben işte garibin sazı eskidir teline bir can olayım ey yaratan sevginle ebedi kalayım onca mazlumun umudu olayım bende ondan gelme bir kulum işte beynimize girdi yezidin biri günah defterinin sayfası geçti bini mahşer günü gelince yanarım, razıyım bende ondan gelme bir kulum işte öksüzü, fakiri kenara koysak zalimin malını cebine koysak hak yiyen gafili kuyuya atsak’ta bende ondan gelme bir kulum işte gün gelir geçer vakit daralır bir yiğit görülür ismi seyitdir adaleti ömer kol ali koludur bende ondan gelme bir kulum işte pirlerin piri pir sultan abdal köpeklerin haramı yemez iter idi gün geldi geçti mahşere çekildi bende ondan gelme bir kulum işte döndüm baktım yaşım çocuk yaşında daha beyazı yok gözü, kirpiği, kaşında onca günahların tek sahibidir bende ondan gelme bir kulum işte sâhir onca günahın tek sorumlusu mevlam bilir beni tövbe ettim affeyler mevlam garibe, yoksula sevinç, huzur ver bizde onlardan gelme bir kuluz işte |