Muhtaç
Evler ki hep çıplak nedense
Nedendir kendine hep muhtaçlık Belki de küçük çocukların İlk resim yapmaları bundandır Düşlerini evlerde satmaktır açık arttırmayla Bundandır çimen rengini eve vermeleri Uçurtmaları bir çizgiyle evlere tutturmaları Hele o büyük yalnız evler yok mu? Denize nazaran sıfır ve devasa Onlarda yalnızlıktan kurtulmaya muhtaç Şövalye Donkişot gibi çarşafa bürünüp Hep karanlıkta savaşır gölgeleriyle Ah çocuk ressamlar boyasa ya evimi Ya da yalnızlıktan ihtiyaçtan Beni de ev diye boyasalar muhtaçtan Bir damla yalın hasret aşılıyorum Yalan yalnızlığa muhtaçsa da Acılar çabuk karışıyor kana Tozunu alıp evlerin gölgece acelece Ayrılığın izini alıkoyuyorum ihtiyaçtan |
Yüreğin var olsun,
Kutluyorum kalemini
........................................................Selamlar