SEVEMEDİM SENİ İSTANBULŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Hayranlıkla izlediğim Moda sahilindeki insan manzaraları, gerçeklerle yüz yüze gelmeme neden oldu...
Dört tekerim olmuş kepçe,
Alt üst ettim, İstanbul’u Bugün. Karınca gibi, İnsanlar gördüm. Şaşırdım... Hepsi bir başka yöne gidiyordu, Bir telaş içinde. Bilmediğim, yollardan geçtim Kayboldum. Taşında, toprağında Bir hikmet vardı elbette. Bir karış, boya gördüm Kiminin suratında. Bana bakıyorlardı, Burnum yapışmıştı, Buğulu cama. Moda sahilindeyim, Para pul, yetmezdi keza buralara. Şans gülmüşmüydü bazılarına? Tam da inanmışken buna, Yokuş aşağı, Elinde sigarası, Solmuş çiçekli pijaması, Sırtında inceden hırkası, Bir zamanların salon kadını, Şimdinin adı lazım olmayanı, Göz açıp kapayıncaya kadar, Gitti kendi bilinmezliğine. Sarsıldım... Sevemedim seni İstanbul yine. Aklım oyunlar kursun, Adı mutluluk olsun Dedim, Hatta görmezden geldim, Yanından geçtiğimiz, Yere çökmüş, Bir zamanların bıçkın delikanlısını. Apış arasında kocaman dünyası, Umursamıyor mu? Dal taşak ya orası. Utandım... Senden İstanbul. Utandım... Sevemedim seni yine. H. Çiğdem Deniz. ŞİİRBAZ... |
murat özden tarafından 9/3/2015 11:32:48 PM zamanında düzenlenmiştir.