Bir son bahar sabahıydı elveda deyip gidişin
Dökülen yapraklar san ki acımı sergiliyordu
Sonra esen rüzgarlarla savruldu umutlarım
Amansız akıyordu göz yaşlarım ayrılığa
Evet artık sen yoktun hiç gelmeyecek tin
Yorulmuştum her defasında gidişlerinden
Haykırışlarıma cevap gelmiyordu senden
İçimde kopan fırtınanın sebebini ben bilirim
Benim çığlıklarımdı onlar benim felaketim
Ama sen hep kördün hep sağırdın bana
Cevabını bulamadığım bir bilmece çözemedim
Sorguladım yalnızca kendimi sorgulayıp durdum
Evet artık sen yoktun hiç gelmeyecek tin
Bende artık senin gelmeni istemiyorum da
Alıştım artık seni sensiz yaşamalara
Yorgundu yüreğim susmuştu dilim haksızlıklara
Susturdum kendimi seninle olan anlara
Şunu çok iyi öğrettin bana kimseye güvenmiyorum artık
Meryem Alhan