NOSTALJİ
Unatamıyorum
Geçen güzel günleri Bir başkaydı o günler Mısır püskülünden Sigara sarardık Nefes nefes çekerdik Dolarcasına içimize Saklanırdık köşe bucak Korkarcasına ölümden Üzüm çalardık Hacıbek dedenin bahçesinden Koşardı arkamızdan Ayağını çeke çeke Unutamıyorum.. Tanımazdık hayatı yaşamayı Haylazlıktı Tek düşündüğümüz Hayat tos pembe gelirdi bize Şimdi ise çok farklı Yer aynı Mekan aynı Oyuncular aynı Farklı olan tek şey vardı Sadece zaman farkı Mısır püskülü yerine Tütün sarıyoruz Üzüm çalmak yerine Manavdan alıyoruz Hayatın sillesini Biraz geç yedik amma Karnımız doydu "ELHAMDULİLLAH" Hayatı yaşamayı öğreniyoruz artık Oyuncuların rolleri değişti Birisi sefilleri Birisi çıkmazları Birisi halen elli bir oynuyor HAKAN BELLİ |